- gilə
- is.1. Üzümün, narın və s. meyvələrin hər bir dənəsi. Qarağat giləsi. – <Kazım> yoğun qaşlarının altından baxan xırda üzüm gilələrinə oxşar gözlərini bərəldib dedi. . Ç.. Kəhrəbadan seçilməz salxımlar nəzərində; Ağzında şaqqıldayıb hər giləsi bal dadır. S. Rüst.. Narın birini kəsdim, zoğal kimi iri, əqiq kimi duru gilələri var idi. M. C..2. Damla, damcı. Bir gilə su. Yaş giləsi. – Cümşüd bəy əlini açdı, qulluqçu onun ovcuna bir neçə gilə gülab tökdü. E. Sultanov. <Müqim bəy:> Daşdəmir oğlunun başını gərək elə kəsəsən ki, heç bir gilə qanı da yerə düşməyə! S. R.. Bir gilə götürüb hər bulağından; Gətirib evimdə bulaq düzəldəm. . . M. Araz.3. Gözün qüzeh qişasında olan və oradan gözün içinə işıq daxil olan kiçik deşik. Mən aşiq giləsinə; Üzümün giləsinə; Qoy durum, qurban olum; Gözlərin giləsinə. (Bayatı). Musa kişi dərinlərə getmiş, təkcə giləsi işıldayan gözlərini qırpdı. M. İ.. <Kərimov Səfərliyə:> Görürsən ki, bu ağ yavaşyavaş böyüyüb nəhayət gözün giləsini örtür. H. Seyidbəyli.4. Məmənin ucu. Döşün giləsi. – Nahar eyləyəndə sızlardı hərdən; Döşünün giləsi, döşünün ucu. B. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.